seLda-ca!

seLda-ca!
anıLarda kaLan günLere..

4 Aralık 2014 Perşembe

Gidenlerin Ardından

Sessizliğin o ürperten çığlığı uğulduyor kulaklarımda
Nefessiz kalsam bile kar etmeyen seslerle boğuşuyorum sürekli
Bir yol ayrımı var, biliyorum..
İki bacağı ile var olup yaşarken, tek bacağını kaybetmiş insan bilmezliğindeyim..
Her gidene, en sevdiğinin gitmesine bile alışan şu çamur ruhum buna da alışacak biliyorum..
Yol, eksik, yarım ve tek bacaklı artık..

04.12.2014

2 Aralık 2010 Perşembe

yitik sevdaLara..

küçücük yürekLerde gizLedik kocaman sevgiLeri..ya sığmadı ya da biz yerLeştiremedik..durmadı,barınamadı içimizde!bazen kocaman acıLar oLdu canımızı yakarken,bazen fazLa hafif geLdi varLığıyLa yaşarken..

şimdi tüm sevdaLarı yitirmişken kaLp aramak niye?

19 Ağustos 2010 Perşembe

Her sevgiLi aynı şekiLde mi seviLir?

Her sevgiLi aynı şekiLde mi seviLir?
Hepsine aynı diLde mi aşk iLan ediLir
SözcükLer,adLarın baş harfLerinden oLan kısaLtmaLı sözcükLer
Hepsi siL baştan mı düzenLenir?
HAYAT getirdi kabuL ediLdi midir
Yoksa kabuL ediLmesi için HAYAT’a getiriLdi mi?
Can yakan soğukLuğunda beni de böyLe sevmişti mi denmeLidir
Yoksa zaten onu da sevmiyor baksana deniLmeLi midir?
Yani asLında her sevgiLi aynı şekiLde mi seviLir?

*seLda-ca – 19 Ağustos 2010 

6 Haziran 2010 Pazar

Gidemem!




Bazen daha fazLadır her şey 
Bir eşikten atLar insan 
Yüzüne bakmak istemez yaşamın 
O kadar azaLmıştır anLam 
O zaman hemen git radyoyu aç bir şarkı tut 
Ya da bir kitap oku mutLaka, iyi geLiyor 
Ya da baLkona çık bağır, bağırabiLdiğin kadar 
Zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor 
Ama fazLa da üzüLme, hayat bitiyor bir gün
AyrıLıktan kaçıLmıyor 
Hem çok zor hem de çok kısa bir macera ömür 
Ömür imtihanLa geçiyor 
Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem gitmem 
Unutmam acı tatLı ne varsa hazinemdir 
Acının insana kattığı değeri biLirim küsemem 
Acıdan geçmeyen şarkıLar biraz eksiktir 
Bir şiirden, bir sözden 
Bir meLodiden, bir fiLmden 
Geçirip güzeLLeştirmeden can dayanmıyor 
YıLdızLarın o ışıkLı fırçası azıcık değmeden 
Bu şahane hüzün tabLosu tamamLanmıyor 
Ama fazLa da üzüLme, hayat bitiyor bir gün
AyrıLıktan kaçıLmıyor 
Hem çok zor hem de çok kısa bir macera ömür 
Ömür imtihanLa geçiyor 
Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem gitmem 
Unutmam acı tatLı ne varsa hazinemdir 
Acının insana kattığı değeri biLirim küsemem 
Acıdan geçmeyen şarkıLar biraz eksiktir

*Sezen AKSU

5 Haziran 2010 Cumartesi

Bir kenti geride bırakmak..





ÖnceLerde hiç aLışamazsın
Boğar seni sessizLiği,
KaLabaLıkLığına isyan edersin,
Rengarenk oLsa, sana renksiz,
Siyah oLsa fazLa renkLi görünür başLarda
Sonra git gide aLışırsın
Sanki yıLLardır ordaymışsın gibi
Hiç zorLuk çekmeden,
Bazen hiç sevmeden aLışırsın.
Zaman geçer,kent yerini insanLar doLdurmaya başLar
Her biri teker teker iz bırakır gönLünde,
AnLam kazanmaya başLar birden kent,insanLarıyLa
Otobüs durakLarında tanıdıdık yüzLer,
Pazarda peynirci teyze iLe domatesçi amcaLarın oLur,
BakkaLda bir Mehmet abin..
Kimi zaman hatrını sorar
Kimi zaman varLığını unutur
Nankördür kent insanı
KaLıcı oLmadığının farkındadır
Ve buna ayak uydurmuştur çoktan,
Sen daha ayak basmamışken-ait oLmadağın ama hep oraLıymışsın gibi hissettiğin- kente.
ArkadaşLarın oLur,her türLü zorLukta birLikte oLduğun
BirLikte güLüp,birLikte eğLendiğin
Sonra aLayına isyan ettiğin arkadaşLarın..
BazıLarı geLip geçer hayatından,iz bırakmaya niyetLeri oLmadan
BazıLarı ise kovsan da biLki gitmeyecektir hayatından
Gitmeye karar verdiğinde sadece onLar vardır zaten yanında
Bir yandan gitmeni canı gönüLden destekLeyen,
Bir yandan da gitmemen için içiten içten dua eden arkadaşLarın
Bundan sonra nereye gidersen git yanında,
BavuLunda,bazen bir fotoğraf aLbümünde,
Kimi zaman bir kitabın başLığında buLacağın arkadaşLarın..
Dönüp arkana bakmak istersin canın yanar
Bir rüya gördün sanırsın,
Sanki sen bu kente hiç ait oLmamışsın da
Geçerken uğramışsın gibi..
BiLirsin ki bir gün döndüğünde hiçbir şey bıraktığın gibi oLmayacaktır
Hiç aynı sokakLardan geçmeyeceksindir artık
Bir bar çıkışı aynı türküyü söyLemeyeceksindir meseLa aynı sokakLarda
Aynı kadına bağırmayacak,aynı erkek için ah çekmeyeceksindir..
Ve geride bırakırken bir kenti 
Hiç bir zaman öyLe acımayacaktır canın..

*seLdaca - 5 Haziran 2010 - 23:21

Gidiyorum...

Ruhum isyan ediyor artık
Bu anLamsız çeLişmeLerLe, bu renksiz kahkahaLarıma..
Gidiyorum, içimde bir acı burukLuk
Veda ediyorum bu kente!
Yüreğimden kopan sessiz çığLıkLar var yanı başımda
En fazLa onLarı duyuyorum.
YaşadıkLarım ve en çok ta yaşayamadıkLarımLa gidiyorum
Geriye baktığımda bana kar kaLan bir doLu insanLa.
KaLpLere bir tutam hüzün bırakıyorum giderken,
ALışıLmışLığın vermiş oLduğu hüznü.
AğLamak istemiyorum ayrıLırken diyorum, ama yapamıyorum!
BiLiyorum çok şey kattı bana bu kent,
Çok şey aLıp götürdüğü gibi.
İnsanLar verdi ,insanLar aLdı.
Büyüttü kucağında,
Kimi zaman aşk oLdu çıktı karşıma,
Kimi zaman sarhoş.
Gidiyorum,
Yüreğimden kopan sessiz çığLıkLar var yanıbaşımda
En fazLa onLarı duyuyorum.

*seLdaca - 5 Haziran 2010 – 17:02

27 Mayıs 2010 Perşembe

Birinin kadını oLmak...

Birinin kadını oLmak istiyorum!

Başka hiç kimse tarafından

dokunuLmamak, konuşuLmamak, bakıLmamak hatta!

Biraz korunmak, biraz şımarmak...

Bir kaç çeşit yemek yapmak, İstikLaL caddesinde sıkı sıkı eLini tutmak, beLki fiLm izLemek ama mutLaka çekirdek çitLemek, bi yerLerde çay içmek, Pazar sabahı kahvaLtısı etmek uzun uzun, sahiLde yürüyüş yapmak gibi küçük ama zor hevesLerim var!

Neden mi?
Herkesin eLi tutuLmaz,
HerkesLe fiLm seyrediLmez,
HerkesLe çekirdek çitLenmez,
Herkesin kadını oLunmaz da o yüzden!

İçinden geLmeLi...
HücreLerine kadar hissetmeLi, dna’Larına kadar biLmeLi insan!
Düşünerek emin oLunmaz, bir anda ya oLunur ya oLunmaz.
Bir de şu yakın geçmiş duvarLarı oLmasa, kafa da hiç karışmaz ya, oLsun! Oysa bazen tek bir söze yıkıLır bütün duvarLar, bir bakışa çözüLür insan...

Kek yapmayı da öğrenmek Lazım asLında!

SabahLarı uyandığımda “günaydın sevgiLim” mesajLarı görmek istiyorum teLefonumda.
Gün içinde özLediğim birisi oLsun istiyorum. ÖzLemek istiyorum birini. Çok özLersem dayanamayıp gidip sarıLmak istiyorum. Dayanamamak istiyorum!

ÇaLışırken, düşünmek istiyorum sonra onu! AkLımda oLduğu için güLümsemek istiyorum ara ara... GüLümsediğim için daha çok çaLışmak...

Birini sevmek istiyorum; hiç kimseyi sevmediğim gibi, biri sevsin istiyorum beni, hiç seviLmediğim gibi...

Biri o kadar çok sevsin ki beni, hataLarımı da sevsin istiyorum!
O kadar çok sevsin ki; hata yapmaktan ödüm kopsun!

Kıskansın istiyorum biri beni! Sorsun istiyorum “neredesin” diye, “Hımm kim aradı bakayım” diye! Ben sormam ama, korkmasın. O sorsun!

“BiLiyo musun ne oLdu?” iLe başLayan heyecanLı cümLeLerimin sonuna kadar tahammüL etsin istiyorum biri bana. MutLaka ipe sapa geLmez bir şey oLmuştur ama dinLesin sonuna kadar. Ya bi yavru kedi macerası ya da işte ona benzer bir şeyLer oLmuştur. Ben de her seferinde sanki bahçeyi kazmışımda hazine buLmuşum gibi heyecanLa ve öneminin üzerine basa basa anLatırım ya, dinLesin işte. “Ya, evet, çok mühim bir şeyLer oLmuş” faLan desin bi de sonunda...

Şimdi ben istesem İstikLaL caddesinde birinin eLini tutup gezemem mi?
İstesem benimLe birLikte çekirdek çitLeyip aynı anda fiLm seyretmeyi de başarabiLecek birini buLamam mı bi arasam?
Şimdi ben yaLnız oLmak istemesem, yaLnız oLur ve bunLarı da yazıyor oLurmuydum?
Hiç sanmam!

Birinin eLini tutmakLa, birinin eLini, sıkı sıkı tutmak arasında çok fark var!
Ya tutarsın ya da tutmazsın ya da, tutmuş gibi yaparsın işte.
Ben yapmam!
Bunu zaten biLirsin.
Kimin eLini tutacağını yani.
Deneyerek buLmazsın.
Sadece biLirsin.
BiLmek!
AçıkLaması yok.

Ve ben eLini sıkı sıkı tutmayacağımı biLdiğim hiç kimseyLe İstikLaL caddesine gitmeyeceğim!
HeyecanLa ve özene bezene oLmadıktan sonra kimseye yemek yapmayacağım!
RepLikLerin bir anLamı yoksa, kimseyLe fiLm seyretmeyeceğim.
Zaten çekirdeği unutsun biLe, asLa oLmaz!

Birinin kadını oLmak istiyor canım; biraz korunmak, biraz şımarmak...

Çekirdek mutLaka oLsun!

*Yasemin PuLat